லலிதா மாமி கூதி ஆழம் அதிகம் - பகுதி 3.

அதனாலே ஒவ்வொரு தரம் மூச்சா போகும்போதும் அங்கே நிறையத் தண்ணீரை அடிச்சுப்பேன். சில சமயம் ஒரு பக்கெட் தண்ணீர் கூடச் செலவாயிடும். அம்மா கூட “அப்படி என்னடி பண்ணினே ஒரு பக்கெட் தண்ணியை?” என்று கத்துவா. அங்கே ஒரு நாள் தொட்டுப்பார்த்தேன். நன்னாயிருந்த்து. பிறகு அப்படியே தேய்த்து விட்டால் இன்னும் சொகம்மாயிருந்தது. பிறகு பல நாள் தூங்குவதற்கு முன்னாடி அங்கே தேய்த்துக்க் கொண்டேயிருப்பேன். ரொம்ப நல்லாயிருக்கும். சில நாள் அதற்குக் கீழே ஈரமாய் விடும். சரி யோசித்துக் கொண்டே ஒண்ணுக்குப் போய் விட்டோம் என்று நினைத்துக் கொண்டே வழக்கம் போல பாத்ரூம் போய் தண்ணீர் அடித்துக் கொண்டு வந்து தூங்கி விடுவேன்.

ஒரு நாள் ராத்திரி நிறைய ஒண்ணுக்குப் போய் விட்டது போல் தோன்றியது. அப்போதுதான் அங்கே கை வைத்துக் கழுவினேன். அப்போதுதான் புதிதாக ஒரு உண்மை புலப்பட்டது. கையில் ஏதோ கொழகொழவென்று தட்டுப் பட்டது. அது மட்டுமல்ல, இந்த்த் திரவம் ஒண்ணுக்குப் போகிற இட்த்திலிருந்து வரவில்லை. அத்ற்கும் கீழே எங்கிருந்தோ வருகிறது என்றும் தெரிந்தது.

அதற்கடுத்த நாள், இப்படிக் கொழகொழவென்று வந்ததை, அதற்கு மேலே உள்ள இடத்திலெல்லாம், பூசி நன்றாகத் தேய்த்தேன். அவ்வளவுதான், இன்னும் பல மடங்கு ஜோராக இருந்தது.

இதற்குப் பின் தினமும் ராத்திரி இதுவே பழக்கமாகிப் போனது. அன்னால் என்ன நடக்கிறது என்று மட்டும் புரியவில்லை. அந்தத் தடவை வீட்டு விலக்கு ஆனபோது, ராத்திரி இந்த உணர்வு, இன்னும் அதிகமானது. நல்ல வேளை, தனி அறையில் படுத்து இருந்ததினால் இன்னும் ரொம்ப நேரம் தேய்த்துக் கொண்டே படுத்து இருந்தேன். இப்பொழுது இன்னும் பல மடங்கு ஜோராக இருந்தது.

இதற்குப் பிறகு வீட்டு விலக்காகும் நாட்களை ஆவலோடு எதிர்பார்க்க ஆரம்பித்தேன். முதலில் எல்லாம் தூரம் என்றால் எரிச்சலாக வரும். இப்போது அதை எஞ்சாய் பண்ணக் கற்றுக் கொண்டேன். பின் தூரம் என்றால் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. தனி அறையில் மணிக்கணக்கில் கூதியைத் தேய்த்டு எஞ்சாய் பண்ணினேன். அது மட்டுமல்ல, நன்றாகத் தேய்க்கத் தேய்க்கக் கொழகொழவென்ற திரவம் இன்னும் நிறையப் பெருகி வருவதைக் கண்டேன்.

இதைப் பற்றி யாரிடமாவது பேச வேண்டும் போல் தோன்றியது. அம்மாவிடம் கேட்டால் திட்டுவாள் போலத் தோன்றியது. என்ண்டுஃபைய வகுப்பில் கங்கா என்றொரு பெண் இருந்தாள். என்னை விட 3 வயது பெரியவள். 2 தரம் ஃபெயில் ஆனதால் என் கூடப் படித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவளிடம் ஒரு நாள் பேச ஆரம்பித்தேன். எப்படிப் பேச்சைத் துவக்குவது என்று தெரியவில்லை.

“அக்கா, ஒண்ணுக்குப் போற இட்த்திலே உங்களுக்கும் நிறைய மயிர் இருக்குமா?”

“ஏன் கேட்கிறே?”

“இல்லை, அம்மா, ஒண்ணுக்குப் போனதும் அந்த இட்த்தை நன்றாக்க் கழுவச் சொன்னார்கள்.”

“ஆமாம். என்னுடைய அம்மாவும் அப்படித்டான் சொல்லிக் கொடுத்தார்கள். அதில் என்ன பிரச்சினை?”

“இல்லை அக்கா, இப்போது நிறைய மயிர் இருப்பதால், நிறைய நேரம் கழுவ வேண்டியிருக்கிறது.”

“அது எல்லோருக்கும் இருக்கும் பிரச்சினைதான். உனக்கென்ன தனியாக அதில் ப்ராப்ள்ம்?”

“இல்லை, அந்த இட்த்தில் தேய்க்கும்போதெல்லாம் அதற்குக் கீழேயிருந்து கொழகொழவென்று ஏதோ வருது அக்கா. அது ரொம்ப நல்லா வேறு இருக்கு. அது என்ன்ன்னும் புரியலை. ஏதாவது தப்பாப் பண்றேனோன்னும் யோசனையா இருக்கு.”

“அடி, அசடே, இதுக்குத் தானா இவ்ளோ தயங்கினாய்? இது இந்த வயசில் எல்லோருக்கும் வரும் ப்ராப்ளம்தான். சாயந்திரம் ஹோம் வொர்க் நோட் வாங்குவதாகச் சொல்லி என் வீட்டுக்கு வா. இதை பற்றி இன்னும் விவரமாப் பேசுவோம்.”

அவள் வீடு என் பக்கத்துத் தெருதான். அதனால் சாயந்திரம் அவள் வீட்டுக்குப் போனேன். என் அம்மாவுக்கும் அவளைத் தெரியும். அதனால் ஒன்றும் சொல்லவில்லை. அவள் மட்ட்ம் வீட்டில் தனியாகத்தான் இருந்தாள். அவள் பெற்றோர் இருவரும் வேலைக்குச் செல்வதாகவும் 7 மணிக்குத்தான் வருவார்கள் என்றும் சொன்னாள்.

“இப்போது உன் ப்ரச்சினைக்கு வருவோமா? இது ஒன்றும் பெரிய விஷயமே இல்லை. இதோ பார்.”என்று நான் சற்றும் எதிர்பாராதபோது அவள் பாவாடையைத் தூக்கிக் காட்டினாள். எனக்குச் சொரேர் என்றது. ஒரு நிமிடம் கண்ணை மூடிக்கொண்டேன்.

“கண்ணைத் திறந்துதான் பாரேண்டி. உன்னிடம் இருப்பதுதான் என்னிடமும் இருக்கு.”

நான் தயங்கி தயங்கிக் கண்ணைத் திறந்தேன். அதற்குள் அவள் பாவாடையைக் கழட்டித் தரையில் எறிந்திருந்தாள். அவளுக்கும் என்னைப்போலத்தான் இடுப்புக்கீழே முடிக் காடாகக் காட்சி அளித்தது.

அதன் நடுவே எனக்கு வருவது போலவே கொழஒழவென்று வேறு ஏதோ இருந்தது. எனக்கு ஒரே ஆச்சரியம். “டீ எனக்கு ராத்திரியில் கீழே தேய்க்கும்போது வருவது போலவே உனக்குப் பகலிலேயே இப்படி வெள்ளையாக இருக்கிறதே.” என்றேன்.

அவள் சிரித்தவாறே,”இது எப்போது வேணும்னாலும் வரும். அதைச் சொல்லிக்கொடுக்கத்தான் உனா வரச் சொன்னேன்.” என்றாள்.

“அடிப் பாவி, உன்னை இது என்ன என்று கேட்டால், இதை நிறுத்த வழி சொல்வாய் என்றால், இன்னும் அதிகமாக்கவா வழி சொல்கிறாய்?

“இதிலே ஒன்றும் தப்பு இல்லை. இப்போ நான் உன்னுடையதித் தேய்க்கப் போகிறேன், நீ என்னுடையதை, என்ன?”

அய்யாய்யோ, நான் என்னோட்தைத் தொடவே கூச்சப்படுவேன். இதிலே உன்னோட குண்டியைத் தொடவா?”

அடச்சீ, குண்டியை யாரு தொடச்சொன்னா? நான் எங்கே தொடுகிறேனோ, அங்கே நீ என்னோடதைத் தொட்டால் போதும்.”

நான் தயங்கிக் கொண்டே “சரி” என்றேன்.

அவள் என்னுடைய மூத்திரப் பாதைக்கு மேலே விரலை வைத்துத் தேய்க்கத் தொடங்கினாள். நானும் அவளுக்கு அதே போல் தேய்க்க ஆரம்பித்தேன். எனக்கு ஏனோ நாக்கில் எச்சில் ஊற ஆரம்பித்தது.

“அக்கா, நான் கீழே வாய் வைத்து நக்கட்டுமா?”

“அடிப் பாவி, நான் இதற்கு வருவதற்கு மூன்று மாசம் ஆச்சு. நீ உடனே தேறி விட்டாயே. அதற்கென்ன , இரு, நான் படுக்கையில் படுத்துக் கொண்டால் உனக்கு வாகாக இருக்கும்.” என்றவாறே, அவள் படுக்கையறைக்குச் சென்று ஸ்வாதீனமாகக் காலை விரித்து வைத்துக் கொண்டாள்.

“இப்போ சமத்தா எல்லா ட்ரெஸ்ஸையும் கழட்டுவியாம்” என்றாள்.